R’dam, 3 Nov. 1943
Beste Bas,
Je zult je ongetwijfeld niet beklagen dat wij je overstromen met brieven maar uit de pakjes van je moeder zal je wel gemerkt hebben dat we je toch niet vergeten hebben.
Het lijkt hier op ’t oogenblik wel hartje zomer zulk prachtig weer is het. Luchtalarm is er de laatste weken vrijwel niet zoodat het wel vrede lijkt. Alleen in m’n maag onweert het nu en dan. Half Mei heb ik 2 jonge konijnen gekregen. Het was de bedoeling ze vet te mesten voor Kerstmis maar met m’n verjaardag hebben we er maar vast een opgegeten. Je moet toch nog een schrijven wat jullie te rooken krijgen. Wij hebben nu 20 sigaretten in 5 sigaren gehad, daar moeten we 14 dg mee doen. Cis, Frans en Gerreke maken het best. Fransje wordt zoo rond als een tonnetje. Hij heeft een buik als een voetbal en begint nu te praten (niet met z’n buik hoor). Gerreke kletst hele onverstaanbare verhalen. Hij laat bijna alle eerste letters weg zoodat hij bv voor huis, buis, muis en thuis allemaal “uis” zegt, dat wel eens tot verwarring aanleiding geeft. Nickje is zwaar ziek geweest, longontsteking , maar knapt nu weer wat op. Dr. J. had al gewaarschuwd dat hij dat bij de minste aanleiding zou krijgen omdat dat joch totaal geen weerstandsvermogen meer heeft. Cis heeft het als altijd erg druk, vooral nu Nickje ziek is, want nu hij niet uit bed mag en toch niet zoo erg ziek meer is, wordt hij zo lastig als wat. Zoo heeft Cis alles opgeruimd zoo ligt alles weer overhoop. Het is soms om tureluurs van te worden, maar toch zijn het lekkere jong alle drie. Nickje was een week of wat terug ’s Zondags bezig trammetje te wippen, je weet wal, achterop. Pas 5 jaar geworden, lust je nog peultjes. Begin September is Cis met de jongens 3 weken naar Wapenveld geweest. Ik mocht er niet komen omdat toen Gld, Overijssel, Gr, Fr. en Dr. Verboden gebied waren. Toch ben ik er nog een week geweest met een spec. Vergunning. Eerst heb ik een week bij je moeder gelogeerd en toen op jouw appartementen gebivakkeerd. Dat viel toen samen met jouw uitstapje naar Holland, tenminste toen wij er voor ’t eerst van hoorden. Toen een week naar Wapenveld en daarna nog 5 dg bij m’n eigen moeder.
Bijzondere dingen zijn hier intussen niet voorgevallen. We hopen dat je in het nieuwe lager beter van eten zult hebben als in het oude. Zit je nog steeds op dezelfde fabriek? Ik vraag me wel eens af wat je daar eigenlijk uitvoert want dat heb ik uit je brieven nog niet kunnen opmaken.
Ik geloof niet dat de oorlog nog zo erg lang zal duren, dus hou je maar taai, nog even volhouden en dan is het leed geleden. Met hartelijke groeten van
Albert
Cis & de jongens
Bas krijgt deze brief van de familie Bos, met name van Albert. De schaarste laat zich overal voelen. Twee konijntjes om te mesten halen de kerst niet. De kinderen van fam. Bos groeien gestaag op, dat wel.
Klik op de knop transcriptie om deze brief te lezen.