De geschiedenis van de "houten wasstamper" 
Er zijn flink wat stampen mee uitgedeeld n.l. mijn schoonouders kwamen oorspronkelijk uit Brabant, Hoogerheide en zijn in 1930 naar Rotterdam gekomen zoals zo vele Brabanders en Zeeuwen, om in Rotterdam een Waterstokerij te starten.  Met het bombardement van 1940 is hun mooie zaak nabij het Oostplein verwoest. Na maanden hebben zij een Waterstokerij in de Vinkenstraat kunnen overnemen, waarvan de eigenaar erg bang was geworden. 
De houten wasstamper is steeds meegereisd. Dagen waren de vrouwen bezig de was te doen. Heet water was aanwezig. Waterstokerij, er waren in die tijd nog geen geizers en douches.  In 1954 hebben mijn man en ik de Waterstokerij overgenomen, eerst gehuwd toen mijn schoonouders naar Brabant zijn teruggegaan.  In 1958 is de Waterstokerijj verbouwd tot Kuidenierszaak, de warm water ketel eruit gesloopt. Ik weet niet meer, wanneer ik een Hoovertje had, (wasmachine) maar tot die tijd heb ik flink de was gestampt.  De wasteil stond buiten op het plaatsje achter de opslagkelder. 's Winters was het sodawater bevroren. Wat een kou!  's Maandags (wasdag) kwamen de vrouwen en ook wel mannen, heet water halen, 2 à 3 cent per emmer. Sommigen kwamen met hele grote emmers, die ze bijna niet konden torsen of pijnlijke plekken aan onderbenen overhielden.  Wat kan een houten wasstamper al niet teweeg brengen.