Tijdens de bezetting werd leer schaars doordat de import van dierenhuiden stopte door de geallieerde blokkade. Schoenen werden altijd gemaakt met leren zolen, daar moest een alternatief voor komen. Met het voorbeeld van Nederlandse houten klompen en strandsandalen met houten zool viel de keus op hout. Met behulp van timmerlui en klompenmakers ontwikkelden de schoenfabrikanten deze houten zolen uit één stuk waarop te lopen viel. In de zomer van 1941 verschenen ze in het straatbeeld, vooral onder kindersandalen. 

Het was niet simpel om aan nieuwe schoenen te komen tijdens de bezetting. Voor een paar schoenen moest eerst een aanvraagformulier worden opgehaald. Op grond daarvan werd een ontvangstbewijs voor een schoenenbon gegeven. Vervolgens kreeg de aanvrager bericht dat de schoenenbon opgehaald kon worden (cb 10362). Met de schoenenbon kon je dan naar een schoenenwinkel om een nieuw paar te kopen.