November 1944.

Razzia. Onze benedenburen hadden uit angst voor de ‘moffen’ verraden dat mijn 2 broers, resp. 21 en 19 jaar nog thuis waren. Mijn leeftijd was 14 jaar. Mijn broers werden opgehaald en naar de remise gebracht, waar al een grote menigte jongens en mannen waren. Mijn ouders en ik gingen kijken om nog kleding mee te geven. Bij de remise zei mijn moeder dat dat ik naar huis moest gaan om een fles chocolademelk te halen. Mijn vader gaf mij de sleutel aan een triplex blokje en zei zeer nadrukkelijk dat ik dat niet mocht verliezen.
Bij terugkeer liet ik tot alle verdriet de fles uit mijn handen vallen, we hadden immers niets meer te eten! Na de bevrijding bleek waarom mijn vader met zoveel nadruk had gezegd , dat ik de sleutelhanger vooral niet mocht verliezen. Hij maakte het blokje open en daar kwamen 3 gouden tientjes uit.