Bukshag  
In 1941 toen ik elf jaar was, kocht ik m’n eerste pakje sigaretten, nog zonder bon en het kostte een kwartje en het was van het Engelse merk Player…  Een jaar of wat later gingen de rokerswaren op de bon omdat het oorlog was en ik was nog te jong om tabaksbonnen te krijgen. Gelukkig had ik een oom die zwarthandelaar was en bij hem kon ik af en toe een pakje Belgische shag kopen, niet vaak want het was duur. Een zwarthandelaar was iemand die de levensmiddelen of vernsnaperingen op de zwarte markt kocht en verkocht. Hiermee werden forse bedragen mee te winnen. Zo kostte een heel brood aan het eind van de oorlog wel 500 gulden. Na de oorlog waren die zwarthandelaars hun geld gauw kwijt want in 1945 moest iedere Nederlander met tien gulden beginnen en werd het oorlogsgeld ongeldig verklaard en degene die rijk was moest aan kunnen tonen hoe hij aan zijn geld gekomen was. Een zwarthandelaar kon dat niet en was dus meteen armpie-af. Lieftinck, de minister van Financien, had dit allemaal verzonnen en het werkte perfect.    
Ook waren er tabaksblaren op de zwarte markt, ongefermenteerd en die rommel werd ook dapper gerookt. Na de oorlog bleef de tabak lang op de bon, maar toen konden de verwoede rokers een andere bron aanboren, namelijk de bukshag…!  Er waren veel vooral Canadese militairen in ons land die hun sigaretten lang niet helemaal oprookten dus soms grote peuken weggooiden… Welnu, die werden een prooi voor de opgeschoten jeugd die gebrek aan geld en bonnen had. De tabak die nog in de peuk restte, werd losgepeuterd en door de bank genomen waren vijf peuken voldoende voor een ‘verse’ sigaret…! Na schooltijd zwierven we langs de straten op peukenjacht die we in twee dozen stopten: een doos voor de ‘natte’ en een voor de ‘droge’ peuken. De natte (niet van de regen…!!) moesten eerst een paar dagen drogen, maar van de droge peuken werd meteen met behulp van Rizla vloetjes een sigaret gedraaid en opgerookt. Bij elke trek die een roker van een sigaret neemt, slaat een deel van de bij de verbranding vrijkomende teer neer op de tabak die nog niet is verbrand. Bukshag bevat om die reden meer teer dan reguliere tabak, waardoor het roken van bukshag nog ongezonder is maar die gedachte kwam niet bij je op. Nu ik er achteraf aan denk, ga ik haast over m’n nek….. Gelukkig ben ik met roken gestopt toen ik zestig was en dat is al twintig jaar geleden, dat nooit meer….!!