Wij, jongens van ongeveer dertien a veertien jaar, aan het eind van de tweede wereldoorlog en wonende in de Hudsonstraat ter hoogte van de luchtbrug, vonden de oorlog best spannende tijd. Vooral in onze buurt was er altijd wel wat te beleven. Wij hadden een enorm speelterrein, de brug, het rangeerterrein met zijn losse spoorbiels. Waar je zo goed hutten van kon bouwen, en de havens met zijn loodsen met allerhande spullen waar wij knulletjes best in konden komen. Alles werd wel bewaakt door de Duitsers, maar daar hadden wij lak aan. Overal was wel bij te komen. Zoals ook aan het einde van de oorlog in de Lekstraat. Wij hadden al gezien dat er van die kleine vliegtuigjes in de loodsen stonden, met een kachelpijp er bovenop. Op een dag was de Lekstraat afgesloten en mochten wij er niet in, achter in de Lekstraat stond een soort glijbaan met daarop zo'n klein vliegtuig, om er dichtbij te komen moesten wij de kade van de lekhaven af eerst onder de poort door, bukken voor de wacht, en dan langs de pak huizen, ter hoogte van de stelling een loods in, de deur op kier en daar stond dat ding met die kachelpijp. Het ding werd kennelijk opgewarmd want hij pruttelde als een motorboot. Op eens kwam er beweging in, en vertrok het vliegtuig richting Maas. De Duitsers waren niet meer te zien. Ja, zo kan ik nog wel een poosje doorgaan over de Duitsers die achter de brug achter een machinegeweer op de grond lagen met de loop in de richting van café Post, en daar terwijl wij erbij stonden iemand beschoten die om het hoekje van het café kwam kijken. Of over de Reus van Rotterdam die op de zelfde plek zwarte handel dreef met de Duitsers. Of over de Mayflowerstraat waar in paardenstal was, en waar het zo lekker warm was in de winter, of als de duitsers ons wegjoegen met loos, loos, wek, wek, dan gingen wij wel maar wel met tegen woord kwek, kwek. Al de vijf jaar van de oorlog heb ik in de Hudsonstraat gewoond op 103, 3 hoog met uitzicht op de IJsselhaven. Voor mij is er niet veel veranderd. Ik woon alleen nu tien meter van de Maas, 5 hoog en kijk zo de Waalhaven in. Wat ook een mooi verhaal is, over het Engelse bootje dat in de IJsselhaven lag, in het begin van de oorlog. Maar goed, dat een volgende keer als het u wil. Ik zal een plattegrond tekenen met de gebeurtenis er op dan wordt alles duidelijker.