Arie Beijer, geboren op 19 september 1918, kok 2e klasse bij de Koninklijke Marine en hij voer op de Hare Majesteit Willem van Ewijck, een mijnenveger gebouwd in 1937.
Op vrijdag 8 september 1939 was de Willem van Ewijck bezig met het corrigeren van het mijnenveld voor het Boomskensdiep, tussen Vlieland en Terschelling, een stroomgat bij eb en vloed en dus niet zonder gevaar. De 1e officier bemerkte dat de vloed was komen opzetten, waardoor het schip op de gelegde versperring dreigde te lopen. Hij heeft, volgens het onderzoek, nog volle kracht vooruit gegeven, maar door een verkeerde manoeuvre is het schip toch op een mijn gelopen. De kapitein stond niet op de brug, maar op het achterdak te kijken naar het schieten op een andere losgekomen mijn.

Het schip werd midscheeps geraakt, de ontploffing brak het in tweeën en in enkele minuten zonk het schip.
Van de 51 opvarenden waren 4 doden te betreuren, onder wie de kapitein en de 1e officier. Er waren 26 vermisten.
Slechts 21 mensen werden gered, van wie 5 ernstig gewond.

Arie was kok en zat benedendeks en had geen schijn van kans.
Hij was één van de 26 vermisten die dus een zeemansgraf hebben gekregen. De eerste Nederlandse oorlogsslachtoffers.
De overlevenden en opvarenden van de schepen, kregen direct de zwijgplicht opgelegd.