Hamburg 23 Juli 1942
Beste Cor,
Je geestige brief ontvangen.
Ik ontving hem toen ik uit de nachtploeg 's morgens thuis kwam en ga em direct beantwoorden. We hebben hier juist zeep ontvangen, een stukje en een half pak poeder en nou ga ik straks de was doen. Dat proces geschiedt in een dichtgestopte wasbak. Ik heb op 't oogenblik af en toe een gesprek met een Bulgaar die uit 't ziekenhuis ontslagen is en zijn regenjas met Leukoplast staat te repareren, geen oogenblijk zijn mond dichthoudt, hij is nog jong, en de heele boel hier verwenscht. Hij gebruikt daarbij ook Hollandsche vloeken die we hem hier zelf op zijn verzoek geleerd hebben. Er gebeurt hier niet veel. M'n heimwee patiëntje gaat naar de bliksem, eet en werkt niet meer, wordt zoo  mager als een ram en zakt eerstdaags door zijn knieën. Hij moet naar huis, dat is de eenigste weg.
Ze verzinnen alles om hier weg te komen. Er was er een die elke morgen de halve koffiekan op de eens in de vier weken verschoonde beddelaken omkeerdde waarna hij werd afgekeurd wegens een kwaal waaronder alle zuigelingen gebukt gaan. Een andere reumatiekpatiënt strompelt hier de hele dag met een stokje rond. Een ander huilde iedere nacht dat ie gek werd, wat wij bijna er ook van werden. Ik heb hier een Duitsche kameraad, waar ik weleens thuiskom.Ik kreeg van hem nog een compliment voor mijn Duits. Hij zei: Spreek maar Hollands, dat versta ik beter. Ik ga voor de afwisseling een kwartiertje vliegen meppen. De E.H.B.O. geschiedenis had ik andersd aangepakt. Ik had die vent in zijn sop gaar laten koken en mij er niet mee bemoeit. Denk altijd eerst om je eigen veiligheid, dan een hele tijd om niks (ben?) dan om het stomme gedonder van een ander.
Als het nu een hulploos kind of een zwaar gewonde man of een (gebroken?) vlerk is, dan is het wat anders.
't Zou voor die directeur en....zuster goed wezen als ze een poosje hierheen kwamen. N.S.Bers zijn hier rare gozers, niet eens altijd pro Duits, als het om eigen belang gaat. Dit is de snelste manier van postverkeer, die gooi ik zoo in de bus, voor een brief moet ik naar 't postkantoor en m'n pas tonen en op dit afgelegen oord is geen postkantoor. En de stad is een half uur varen.

Wees verder gegroet
Wil