Zondag, 2 April 1944

Mijn liefste Ans, natuurlijk zag ik met graagte naar een brief van je uit, maar eerder had ik toch eigenlijk niet verwacht. Ik ontving hem vorige Zondag, had daarvoor je ansicht ontvangen en ontving er in de loop van deze week nog drie. Iedere keer een verrassing  zoiets. Ik bemerk, dat je een beetje in de put hebt gezeten,  toch niet te erg, hoop ik, want dat maakt voor mij de zaak niet beter hoor. Iedere Dinsdag je pakketje in goede orde ontvangen. Aardig van de collega’s, breng je ze mijn groeten en dank over. wensen voor het volgend pakketje heb ik ook nog. Ik zou graag nog ontvangen en handdoek, twee zakdoeken, een potlood, Norittabletten en Aspirinetabletten.  Nog eens wat van de puntbroodjes, een potje jam (geen vivomel meer en een paar van die klompsokken (kunnen 1 ½ cm korter zijn)  zonder inlegzolen. Om sokken vroeg ik reeds. Dat over de pakjes; pas maar op dat Joke niet stiekem ook één stuurt, want dat wordt niet toegestaan en is bovendien niet nodig ook.       
Ik maak het verder best en zal de mij toegewezen straftijd wel doorkomen. Ik hoop nog steeds weer spoedig thuis te komen. Doe aan alle vrienden en familie mijn hartelijke groeten en breng ze mijn dank over voor de blijken van belangstelling. Tot spoedig ziens en reeds van harte gefeliciteerd met je verjaardag, die ik nog wel niet met mijn afwezigheid zal kunnen opluisteren. Dag Bas.
Mijn liefste Joke, er is niet veel plaats meer, maar nog een paar woordjes voor jou. Zorg jij er maar goed voor dat mamma geen sombere buien heeft. Pakjes sturen mag alleen mamma, doe jij er de snoepjes maar in. Zal je mamma feliciteren van me als ze jarig is. Veel zoentjes van Pappa.