Er was niet genoeg voedsel in de steden. Daarom trokken mensen naar het platteland om bij boeren voedsel te ruilen, bijvoorbeeld tegen sieraden. Soms was de nood zo hoog, dat boeren werden bestolen. Mensen liepen of fietsten vanuit het westen van het land helemaal naar Drenthe of Groningen om aan voedsel te komen. Deze tochten zijn bekend geworden als de hongertochten. Het waren vooral vrouwen die op pad gingen, omdat mannen de kans liepen door de Duitsers te worden opgepakt. Die zouden dan naar fabrieken in Duitsland worden gestuurd om daar te werken. Maar ook de vrouwen die op pad gingen, liepen gevaar. Soms werden zij tegengehouden en werd alle bagage doorzocht, in het slechtste geval moesten zij alles wat zij op het platteland hadden gekocht of gekregen, weer afgeven. Dan was de hele tocht voor niets geweest.