I Berlin 6 December 1943
Beste Vriend Bas,
Je briefkaart van 28-11 eerst heute ontvangen. Ik zit al een hele week op de Stube met een zwerende hand. Ik vond het fijn je kaart te ontvangen daar ik me verveelde en je nu mooi het een en ander kan schrijven. Vanaf 3 Nov. heb ik van Annie al geen bericht gehad en van thuis pas 1 brief. Ook van jouw thuis al in langere tijd geen bericht gehad terwijl ik verschillende brieven, ook met foto’s aan je ouders gezonden heb. Nu moet je me na ontvangst dezer direct terug schrijven Bas of je ouders jou geschreven hebben dat ze mijn brief met foto’s ontvangen hebben dan weet ik tenminste ook of ze thuis doorgekomen zijn. Dan kan je me gelijk een brief voor je ouders meegeven want ik ga waarschijnlijk voor de 20ste met verlof, dus niet wachten met schrijven want je ziet zelf hoe lang de brieven onderweg zijn. Hierbij een foto van me. Jammer dat hij een beetje wazig is. Heb jij er voor mij nog eentje die in D. gemaakt is ouwe? Als je mijn briefkaart van ik geloof een week terug nog niet ontvangen hebt zal hij wel verbrand zijn maar in ieder geval ik heb geschreven. Of er met Annie iets aan de hand is weet ik niet, het zal wel niet maar mijn ouders schreven dat ze al in 14 dagen niet in de Dordtschelaan geweest was. Anders had ik iedere week een brief van haar maar het kan zijn dat de brieven achtergehouden worden of verbrand zijn maar afijn dat zal ik wel met mijn verlof zien, anders zoek ik maar een andere uit, als ze maar een lekker k tje hebt, das ist doch das wichtigste nicht Kameraad? Met Elly zeker alles in orde. En nu iets over de bombardementjes anders zou je denken dat er niets gebeurd is. Het begon eer verleden week Maandag. Juist die avond was ik in Berlin…(met een Opel Super) in een ziekenhuis waar ik een zieke vrouw gebracht had toen het spul begon. Ondanks de diepe kelder schudde de heleboel van de bommen en steeds dacht je nou is het met me gebeurd. Maar afijn na een uur of 2 was het alarm voorbij dus ik de kelder uit naar de binnenplaats maar daar kon ik niet buiten komen vanwege de hitte en de rook. Het hele gebouw stond in de fik. Gelukkig alleen brandbommen anders was de boel ingestort. Toen ik door de achtergang buiten kwam zag ik wat er aan het handje was. De hele boel brandde, geen huis of kerk of school of kazerne uitgezonderd. Drie uur heb ik toen gelopen door brand en over puin om ergens een bed te kunnen vinden in een huis zonder ruiten. Naar huis kon ik ook niet want de spoorlijnen lagen in prak. Wat ik allemaal gezien heb is met geen pen te beschrijven. Even later toen ik op straat liep voor de 2de maal alarm en regende het weer brisantbommen. En zo gaat het bijna iedere avond dus je begrijpt dat het een angstig leven hier is. Twee kilometer van ons lager kwam er 2 voltreffers op een schuilkelder dus allemaal dood. Om zijn er heel wat Hollanders om het leven gekomen. Maar ik ben er nog Basje en je begrijpt dat ik hard naar Rotterdam zit te verlangen. Nog een paar van zulke grote aanvallen en ze kunnen aan een volgende stad beginnen. Van de 8 Dienst…. In Berlijn zijn er nog 1 stuks over + ons lager. Zo Bas je hebt nu weer het een en ander van me gehoord dus ga ik weer een einde aan de film maken. Schrijf me in ieder geval direct terug geen smoesjes dus, anders ben ik weg en kan je me ook geen brief voor je ouders sturen.
Ik kan me bijna niet voorstellen joh hoe het is als ik op het Maas Bahnhof zal staan.
Er is nu genoeg te rijden maar ik zit nu met mijn hand. We zien nu met 10 man nog hier en worden denkelijk niet meer ingezet daar ze ons hier nodig hebben.
Nou jongen tot spoedig schrijven, een stevige hand van
Je vriend Dick
Hou je taai en laat dat
…. onder je brieven weg
Mazzeltjes
P.S. de linker Maasoever heeft straf, op IJsselmonde zijn lijnen afgesneden, wachtlopen en 7 uur binnen. Je lacht je een aan jo Bas, van ons worden er bevorderd door de Standartenführer maar we willen niet. Ik ben er gelukkig niet bij, heb niet goed gewerkt. Afijn je hoort het nog wel Tabé
Bas krijgt deze brief van zijn vriend Dick, die als chauffeur bij de N.S.K.K. werkt, nabij Berlijn. Dick beschrijft de bombardementen op Berlijn, die hij meemaakte nadat hij een zieke vrouw naar het ziekenhuis had gebracht. Het is verschrikkelijk en verwoestend. Onderaan wat regeltjes over een "straf" voor de linkermaasoever van Rotterdam, wachtlopen en vervroegde avondklok.
Klik op de knop transcriptie om deze brief te lezen