De schenkster van het poppenhuis, mevrouw Sloof-Spijker, schreef zelf het volgende verhaal:
HET POPPENHUIS ANNO 1943
De Neef
Een paar maanden geleden is er een grote neef in ons huis komen wonen: Dick. Hij is de zoon van Oom Dirk en Tante Doortje uit Uithoorn. Dick zit hele dagen te knutselen en te tekenen in een klein kamertje diep in het huis. Er wordt een nieuw woord aan mijn woordenschat toegevoegd. Wat hij doet heet ONDERDUIKEN. Zelfs als 8 jarige begrijp ik, dat je over zoiets niet praat. Het is wel spannend.
Hij is heel aardig en af en toe mag ik zien wat hij knutselt. Maar dan is er een dag, dat de deur dicht is en ik niet kan zien wat hij doet. Stiekem kijk ik een keer toch om een hoekje en zie iets, dat op een grote kist lijkt.
't Is bijna Sinterklaas, de sfeer is duidelijk voelbaar voor mij als 8 jarige. Mama, Tante Nies en Tante Pien hebben altijd plezier met elkaar, maar nu zit er meer achter. Ze fluisteren geheimzinnig als ze bij elkaar zijn en schijnen spullen in hun tas te hebben, die de lachlust opwekken.
De Grote Dag
Eindelijk 5 december, de grote dag is daar. Sinterklaas komt persoonlijk samen met Piet cadeautjes brengen. Voor het hele gezelschap, Opa Oma , Tantes, Ooms, Papa, Mama, mijn 2 keine zusjes en mij.
Het grootste pak is voor mij. Het stelt alle andere cadeautjes in de schaduw: een poppenhuis! Een droom die werkelijkheid wordt, wie heeft er nu zoiets prachtigs. Een huis met een buitentrap, zoals ook het Huis van Tante Nies en Oom Hen heeft. Prachtige wollen poppetjes, die tante Pien maakte, zoals ik veel later begrijp (één heet Willem de Zwijger). Er zijn stoeltjes voor de poppetjes om op te zitten en bedjes om in te slapen en zelfs een linnenkast. Langs de raampjes zijn kanten gordijntjes, op de bodem vaste vloerbedekking, er is een open haard èn, wat heel practisch is, het dak kan eraf, zodat je overal gemakkelijk bij kan.
Dàt was dus die grote kist, die ik om een hoekje van de deur had gezien. Maar dat verklap ik niet, natuurlijk. Vele jaren heb ik ermee gespeeld, samen met vriendinnetjes en mijn zusjes.
Het Poppenhuis werd in 1943 van een cacaodoppenkistje gemaakt door onderduiker Dick Kluis. Het meisje, zijn nichtje, dat het kreeg heeft er als kind jaren mee gespeeld en later ook haar dochters en kleindochters. Er is nauwelijks iets aan veranderd: alleen de vloerbedekking op de begane grond is in de loop der jaren een keer vervangen. De schenkster van het poppenhuis, mevrouw Sloof-Spijker, schreef zelf een verhaal hierover. Zie transcriptie.