Aan het begin van de twintigste eeuw werd de swastika wereldwijd gebruikt als een symbool van voorspoed en geluk. Baden-Powell gebruikte het symbool voor zijn internationale jeugdorganisatie, de Scouting.
De NSDAP (de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij) gebruikte de swastika als symbool voor de partij. Adolf Hitler was erg enthousiast en hij ontwierp op basis van de swastika de bekende vlag van Nazi-Duitsland. 
Hij zette een zwarte rechtswijzende swastika in een witte cirkel op een felrode achtergrond (naar de kleuren van de vlag van het Duitse Keizerrijk, zwart-wit-rood). Het hakenkruis van de nazi´s ziet er echter anders uit dan de oorspronkelijke swastika: de horizontale en verticale lijnen zijn 45 graden gedraaid.

Op 15 september 1935 werd de hakenkruisvlag de enige nationale vlag van het Duitse Rijk. Deze vlag symboliseerde de Duitse wedergeboorte en de arische zuiverheid. Naderhand werd het ontwerp gecombineerd met de Kaiserliche Kriegsflagge uit de Eerste Wereldoorlog en ontstond de Duitse oorlogsvlag. (1938 - 1945)
De nieuwe "Reichskriegsflagge" werd voor het eerst in Berlijn gehesen op het hoofdkwartier van de Wehrmacht. Sindsdien werd de vlag gebruikt op alle gebouwen van de Wehrmacht, op vliegvelden van de Luftwaffe en op alle schepen van de Kriegsmarine.